In maart 2020 zag het er even naar uit dat de tolerantie toenam. Het gezamenlijk beleven van Corona, dat onverwachts het leven op zijn kop zette, bracht mensen dichter bij elkaar. Standpunten die tot dat moment belangrijk leken, werden even geparkeerd. Maar een half jaar verder kwam de verharding op een nieuwe manier terug. Voor- en tegenstanders blonken uit in intolerantie. En niet alleen over de aanpak van Corona en wel of geen vaccinatie. Er werd gestreden over van alles en nog wat dat onrechtvaardig voelde. En ieders waarheid was het enige dat gold.
Elkaar een mening opleggen
Hoe is het mogelijk dat het zo moeilijk is om een ander zijn eigen gevoel of opvatting te gunnen? Waarom voelt een mens zich afgewezen, aangevallen, niet gewaardeerd, als een ander mens zijn gevoel niet deelt? Waarom zijn er zoveel mensen die een ander hun gevoel en mening willen opleggen? Zolang we elkaar geen schade toebrengen, lichamelijk, geestelijk of financieel, dan zou het toch mogelijk moeten zijn dat we van mening verschillen? Het minste of geringste wordt al persoonlijk genomen. Dit komt doordat veel mensen zich identificeren met wat ze vinden. En als iemand het oneens is met ze is, voelen ze dit als persoonlijke afwijzing. Weg tolerantie.
Onze waarde als mens
Waar is de eigenwaarde gebleven? Dat je waarde ontleent aan jezelf als mens. Bij je geboorte bent heb je een levensplek op aarde gekregen. Dit betekent dat je van waarde bent! Je zou het levenslicht niet hebben gezien, als je er niet mocht zijn. Hoe mensen met je omgaan, kan dit feit niet beïnvloeden.
Maar nee, de geest is uit de fles. Of… de geest is uit de mens. De mens van tegenwoordig wil gelijk krijgen, erkend en gezien worden. Dus de mens lijkt voor zijn gevoel van eigenwaarde, afhankelijk te zijn geworden van de meningen van anderen. Als je als mens je waarde niet meer genoeg in jezelf voelt, sta je op drijfzand. Door je gevoel van eigenwaarde afhankelijk te maken van invloed op anderen en wat anderen van je vinden, ben je een speelbal in het veld van manipulatie, machtspel en beïnvloeding. Tolerantie heeft in dit speelveld geen plek.
Tot jezelf komen
Veel wordt verdraaid, ingekleed met leugens, en (gedeeltelijke) leugens worden als waarheid aangenomen. Dit alles is natuurlijk verwarrend. Zo raak je jezelf kwijt. Tijd om tot jezelf te komen dus. Voor een ieder die dit herkent, is het goed om je even af te sluiten van alle meningen, standpunten en theorieën. Het is dan helpend om je eigen onzekerheid, verwarring en angst in je zelf op te zoeken en die zonder oordeel te voelen. Stop het denken, en geef aandacht aan je gevoelens en emoties. Zodra je je emoties doorvoeld hebt en je gevoelens in alle rust hebt toegestaan, wordt het weer helder in je. Dan kom je er zelf achter wat voor jou waar is en heb je daar vrede mee. Ongeacht wat de ander vindt. Dat geeft ruimte. Dan kunnen we weer coulant zijn naar elkaar, en is de tolerantie weer terug.
